Διαγραφή οφειλών κατά 33% και ρύθμιση με ευνοϊκούς όρους

Με την υπ’ αριθμόν απόφαση 1892/2019 του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, το δικαστήριο έκανε δεκτή εν’ όλω την αίτηση των εντολέων μας για υπαγωγή τους στο Ν.3869/2010 («νόμος Κατσέλη»).

Οι αιτούντες, σύζυγοι με δύο τέκνα, όφειλαν από κοινού Τράπεζα ποσό που ανέρχονταν στις 50.890 ευρώ. Τα εισοδήματά τους μηνιαίως ανέρχονταν στα 615,00 ευρώ, τα οποία προέρχονταν από συντάξεις ανασφάλιστων υπερηλίκων, το μίσθωμα από ακίνητο που εκμίσθωναν και από ένα επίδομα ομογενών που λάμβανε έκαστος. Μοναδικό περιουσιακό τους στοιχείο αποτελούσε ένα διαμέρισμα στην Περαία το οποίο και εκμίσθωναν.

Το δικαστήριο επέβαλε κούρεμα 33% επί του συνολικού χρέους ενώ εξαίρεσε από την εκποίηση το ακίνητο που είχαν στην κυριότητά τους οι αιτούντες. Ρύθμισε τις καταβολές τους σε 40,00 ευρώ μηνιαίως (20,00 για τον καθένα) για 36 μήνες και με την πάροδο αυτών το μηνών οι αιτούντες θα κατέβαλαν μηνιαία δόση 76 ευρώ έκαστος για 17 χρόνια προκειμένου να διασώσουν το ακίνητο στην Περαία. Τη δικαστική εκπροσώπηση ανέλαβε ο δικηγόρος Θεσσαλονίκης Μιχαήλ Ζηδιανάκης.

Παρακάτω παρατίθεται η απόφαση:

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

N. 3869/2010

Αριθμός 1892/2019

Διαγραφή οφειλών κατά 33% και ρύθμιση με ευνοϊκούς όρους 9

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Ειρηνοδίκη ΚωνσταντίνοΓαλίδη, που ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Ειρηνοδικείου και τη γραμματέα Λουκία Βασιλειάδου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 7η Φεβρουαρίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) ………….του………και της……., με Α.Φ.Μ……… και 2)……… του…….και της…….., με Α.Φ.Μ………, αμφοτέρων κατοίκων………Θεσσαλονίκης, επί της οδού…….αριθ…., οι οποίοι παραστάθηκαν ο πρώτος μετά και η δεύτερη διά του πληρεξούσιου δικηγόρου τους Ζηνιαδάκη Μιχαήλ (Α.Μ. Δ.Σ. Θεσσαλονίκης).

ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ ΠΟΥ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ, οι οποίοι κατέστησαν διάδικοι μετά τη νόμιμη κλήτευση τους (άρθρα 5 ν.3869/2ΟIΟ και 748 παρ.2 ΚΠολΔ) και είναι οι εξής 1) η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία…………, που εδρεύει στην Αθήνα, επί της οδού………αριθ……. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά του πληρεξούσιου δικηγόρου της………. (Α.Μ. Δ.Σ. Θεσσαλονίκης) και 2) το Ελληνικό Δημόσιο, που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο δεν παραστάθηκε.

Οι αιτούντες κατέθεσαν την από 14-2-2018 και με αριθμ. εκθ. καταθ. …. / 20-2-2018 αίτηση τους, που απευθύνεται προς το Δικαστήριο αυτό και ζητάνε να γίνει δεκτή για όσους λόγους επικαλούνται σ’ αυτή. Δικάσιμος ορίστηκε η ημερομηνία που σημειώνεται στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία, αφού εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά του οικείου πινακίου, παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως ανωτέρω σημειώνεται.

Κατά τη συζήτηση που ακολούθησε, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν στο ακροατήριο.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από την υπ’ αριθ. 1.938/26-2-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου της Αθήνας, …………που προσκομίζουν και επικαλούνται οι αιτούντες, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αιτήσεως με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στο δεύτερο των καθ’ ων η αίτηση. Επομένως, το τελευταίο, που, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά, δεν παραστάθηκε στη δίκη κατά την εκφώνηση της υπόθεσης με τη σειρά που ήταν γραμμένη στο πινάκιο της δικασίμου αυτής, πρέπει να δικαστεί ερήμην. Το δικαστήριο ωστόσο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να είχε εμφανιστεί (άρθρο 754 παρ.2 του ΚΠολΔ), χωρίς να προκύπτει ομολογία εκ της ερημοδικίας του, καθώς τοάρθρο 271 παρ.3 του Κ.Πολ.Δ. δεν εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση (βλ. και Αρβανιτάκη σε Κεραμέα / Κονδύλη/Νίκα, άρθρο 754 αρ. 7 και άρθρο 744 αρ.5) και χωρίς ορισμό σχετικού παραβόλου για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας, η οποία δεν προβλέπεται εν προκειμένω (άρθρο 14 ν. 3869/2010).

Σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 8 ν. 3869/2010, δεν αποκλείεται η εμφάνιση στην πράξη ακραίων ή εξαιρετικών περιπτώσεων οφειλετών, οι οποίοι έχουν πραγματική αδυναμία καταβολών και ελάχιστου ακόμη ποσού. Τούτο ενδεικτικά μπορεί να συμβεί σε περίπτωση χρόνιας χωρίς υπαιτιότητα του οφειλέτη ανεργίας, σοβαρών προβλημάτων υγείας ή άλλου μέλους της οικογένειας του, ανεπαρκούς εισοδήματος για την κάλυψη βιοτικών στοιχειωδών αναγκών ή άλλων λόγων ισοδύναμης βαρύτητας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν τηρείται o κανόνας που επιβάλλεται με την παρ. 2 αλλά επιτρέπεται στο δικαστήριο να καθορίζει μηνιαίες καταβολές μικρού ύψους ή και μηδενικές ακόμη καταβολές κατά τη διατύπωση του νόμου (άρθρ. 8 παρ. 5). Ο νόμος για την εφαρμογή από το δικαστήριο της παρ. 5 του άρθρου 8 του νόμου δεν φαίνεται να επιβάλλει στον οφειλέτη τη διατύπωση σχετικού αιτήματος. Άλλωστε, εμμέσως θα συνάγεται τούτο από το σχέδιο διευθετήσεως των οφειλών που υποβάλλει ο οφειλέτης. Το δικαστήριο προβαίνοντας σε εφαρμογή της παραπάνω διάταξης, μπορεί να ορίσει με την ίδια απόφαση νέα δικάσιμο που απέχει από την προηγούμενη όχι λιγότερο από πέντε (5) μήνες για επαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών. Στη νέα αυτή δικάσιμο είτε επαναλαμβάνει την προηγούμενη απόφασή του είτε προσδιορίζει εκ νέου καταβολές προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αν συντρέχει περίπτωση. Για τη νέα δικάσιμο οι διάδικοι (οφειλέτες-πιστωτές) ενημερώνονται με δική τους επιμέλεια (βλ. Αθ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, 4η έκδοση, σελ. 363 επ. , Ι. Βενιέρης, Εφαρμογή τουΝ. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, 3η έκδοση, σελ. 530 επ., ΕιρΦαρς 14,/2015, ΕιρΝεμέας 51/2015, ΕιρΠεριστ 18/2013 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕιρΛα 106/2011 τινπ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, με την παρ. 6 του άρθρου 9 του Ν. 3869/2010, η οποία προστέθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 62 του Ν. 4549/2018, προβλέπεται πλέον η δυνατότητα ορισμού μηνιαίων καταβολών μικρού ύψους ή και μηδενικών και στα πλαίσια της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010. Η δυνατότητα αυτή, όμως, θα πρέπει να εφαρμόζεται στην πράξη για περιορισμένο χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι για την εξαίρεση της κύριας κατοικίας του οφειλέτη από την εκποίηση, θα πρέπει αυτός να καταβάλει στο συνολικό χρονικό διάστημα της ρύθμισης το ποσό που ορίζεται με την απόφαση ως αντάλλαγμα για την εξαίρεση. Συνεπώς, ο ορισμός μικρών μηνιαίων δόσεων ή μηδενικών στα πλαίσια της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 δε μπορεί εκ των πραγμάτων να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, διότι όσο μεγαλύτερος χρόνος της ρύθμισης διανυθεί κατά τον τρόπο αυτό, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η μηνιαία δόση που θα οριστεί τελικά για το υπολειπόμενο χρονικό διάστημα της ρύθμισης με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο οφειλέτης να βρεθεί σε αδυναμία καταβολής της δόσης.

Με την κρινόμενη αίτηση, οι αιτούντες επικαλούμενοι έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους προς την πιστώτρια τους, που αναφέρεται στην αίτηση, ζητάνε, όπως σαφώς συνάγεται από το όλο περιεχόμενο της αίτησης και κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, τη ρύθμιση των χρεών τους, με την εξαίρεση από την εκποίηση της αναφερόμενης κύριας κατοικίας τους, σύμφωνα με τα σχέδια διευθέτησης που υποβάλουν, αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και η οικογενειακή τους κατάσταση, όπως εκτίθενται στο κρινόμενο δικόγραφο, με σκοπό την κατά ένα μέρος απαλλαγή τους απ’ αυτά.

Με το παραπάνω περιεχόμενο η αίτηση αρμόδια φέρεται για συζήτηση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου της περιφέρειας της κατοικίας των αιτούντων, κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας των άρθρων 741 επ. Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 3 ν.3869/2ΟIΟ). Περαιτέρω, για την έναρξη της διαδικασίας, κατά την κατάθεση της αίτησης, οι αιτούντες προσκόμισαν στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου όλα τα έγγραφα που ορίζει η παράγραφος 2 του άρθρου 4 του ν. 3869/2010, ήτοι 1) έγγραφα που o οφειλέτης έχει στη διάθεσή του και αφορούν στην περιουσία και τα εισοδήματά του Ιδίου και του συζύγου, στα κάθε φύσης εισοδήματα του, στους πιστωτές του και τις απαιτήσεις τους και αναφέρονται αναλυτικά στην ΚΥΑ 7534/2008-2015 9 (ΦΕΚ B’ 1794/20-08-2015) και 2) έγγραφη υπεύθυνη δήλωση όσον αφορά την ορθότητα του περιεχομένου της αιτήσεως της παραγράφου 1, ήτοι περί της ορθότητας και πληρότητας των καταστάσεων a) της περιουσίας του και των εισοδημάτων του ίδιου και της συζύγου του, β) των πιστωτών και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα καθώς και της μη υπάρξεως μεταβιβάσεων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων του κατά την τελευταία τριετία. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, μετά την παραλαβή και πρωτοκόλληση της αίτησης από τη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου και αφού προέβη σε τυπικό έλεγχο αυτής και διαπιστώθηκε εκ μέρους της ότι δεν υπάρχουν τυπικές ελλείψεις, εισήχθη προς προσδιορισμό δικασίμου για τη συζήτηση και ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και παράλληλα ορίστηκε ημερομηνία συζήτησης για την επικύρωση ενδεχομένου προδικαστικού συμβιβασμού, o οποίος απέτυχε, όπως αυτό βεβαιώνεται στην από 2-5-2018 προσωρινή διαταγή της Ειρηνοδίκη Θεσσαλονίκης. Επίσης, από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία, σύμφωνα με το άρθρ. 13 παρ. 2 του ίδιου παραπάνω νόμου, προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη αίτηση των αιτούντων για ρύθμιση των χρεών τους στο Δικαστήριο αυτό ή άλλο Ειρηνοδικείο της Χώρας, ούτε έχει απορριφθεί προγενέστερη αίτηση τους για ουσιαστικούς λόγους, (βλ. υπ’ αριθ. 725 και 726/12-2-2019 βεβαιώσεις του Γραμματέα του Δικαστηρίου αυτού). Παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση μετά την εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των καθ’ ων η αίτηση. Περαιτέρω, η αίτηση είναι ορισμένη, καθόσον περιέχει όλα τα κατά νόμο (άρθ. 4 παρ. 1 Ν.3869/2ΟIΟ) στοιχεία, ήτοι: 1) μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών των αιτούντων – φυσικών προσώπων, 2) κατάσταση της περιουσίας τους και των εισοδημάτων τους, 3) κατάσταση των πιστωτών τους και των απαιτήσεων τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, 4) σχέδιο διευθέτησης των οφειλών τους και 5) αίτημα ρύθμισης αυτών με σκοπό την προβλεπόμενη από το νόμο απαλλαγή τους (Αθ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, εκδ. 4η, σελ. 115, αριθ. 6 και 7, E. Κιουπτσίδου-Στρατουδάκη, Αρμεν. 64-Ανάτυπο, σελ. 1477), απορριπτόμενων των σχετικών αναφορικά με θέματα πέραν των ως άνω απαιτουμένων για το ορισμένο της αιτήσεως ισχυρισμών της πρώτης των καθ’ ων περί αοριστίας της (αιτήσεως), τα οποία αποτελούν ζητήματα της αποδεικτικής διαδικασίας. Η αίτηση είναι νόμιμη, θεμελιωμένη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 8, 9 και 11 του ν. 3869/2010, όπως τροποποιήθηκαν με το Ν. 4161/2013, με τα άρθρα της ΥΠΟΠΑΡ.Α.4 του άρθρου 2 του Ν.4336/2ΟΙ5 (ΦΕΚ Α 94/14.8.2015), με το άρθρο 14 του Ν. 4346/2015, το οποίο καταλαμβάνει, σύμφωνα με την παρ. 11 του άρθρου 14 του ίδιου νόμου (ΦΕΚ Α 152/20.11.2015) τις αιτήσεις που υποβάλλονται μετά την 1-1-2016 και με τα άρθρα 56 — 68 Ν. 4549/2018, τα οποία σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 68 του ίδιου νόμου (ΦΕΚ Α 105/14-6-2018) καταλαμβάνουν και τις αιτήσεις που είναι εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του νόμου. Επομένως, πρέπει η αίτηση να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι προσκομίσθηκαν τα γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και ενσήμων για τους παρασταθέντες πληρεξούσιους δικηγόρους (βλ. Νο Α496441/2019 και Α496421 / 2018 γραμμάτια είσπραξης του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης).

Η πρώτη των καθ’ ων η αίτηση με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και περιλαμβάνεται στις προτάσεις της αρνήθηκε την αίτηση και προέβαλε την ένσταση της δόλιας περιέλευσης των αιτούντων σε αδυναμία πληρωμών για το λόγο ότι ανέλαβαν τα στεγαστικά τους δάνεια γνωρίζοντας ότι ενδέχεται να μην τα πληρώσουν και αποδέχθηκαν το ενδεχόμενο αυτό, αφού τα εισοδήματα τους δεν ήταν ικανά να εξυπηρετούν τις οφειλές τους. Η ένσταση αυτή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στο άρθρο 1 Ν.3869/2Ο1Ο και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα, που πρότειναν οι αιτούντες, στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και εκτιμάται καθεαυτή κατά το βαθμό γνώσης και αξιοπιστίας της, αλλά και σε συνδυασμό προς τις λοιπές αποδείξεις και που κατ’ άρθρ. 346 ΚΠολΔ λαμβάνεται υπόψη προς απόδειξη των ισχυρισμών όλων των διαδίκων, από τα έγγραφα που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν οι διάδικοι, προκειμένου να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρ. 33653 και 395 του ΚΠολΔ), για κάποια από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά, χωρίς ωστόσο να έχει παραλειφθεί κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της παρούσας διαφοράς, απ’ όσα οι διάδικοι ισχυρίστηκαν στο ακροατήριο, από τις άμεσες και έμμεσες ομολογίες που προκύπτουν από τους ισχυρισμούς τους (άρθρ. 261, 352, 339 του ΚΠολΔ), από τα διδάγματα της κοινής πείρας και από τα πραγματικά γεγονότα τα οποία είναι πασίγνωστα, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία ότι είναι αληθινά, τα οποία λαμβάνονται υπόψιν αυτεπαγγέλτως (άρθρ. 336 παρ. 1 και 4 τοι) ΚΠολΔ) και τέλος από την αυτεπάγγελτη εξακρίβωση πραγματικών γεγονότων, ακόμη και εκείνων που δεν έχουν προταθεί και ιδιαίτερα γεγονότων που συντελούν στην προστασία των ενδιαφερομένων ή της έννομης σχέσης ή του γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος (άρθρα 744 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα, ουσιώδη για την έκβαση της δίκης, πραγματικά περιστατικά : οι αιτούντες είναι σύζυγοι, γεννημένοι το…… ο πρώτος και το ……η δεύτερη. Από το γάμο τους αυτόν έχουν αποκτήσει τρία τέκνα, τον……, τον….. και το ……, που γεννήθηκαν το ……, το…… και το…… αντίστοιχα και δεν αποτελούν προστατευόμενα μέλη τους. οι αιτούντες κατοικούν σε μια οικία στο ……. του Δήμου ……..Ν.Θεσσαλονίκης, το οποίο τους παραχωρούν δωρεάν τα τέκνα τους. Λαμβάνουν και οι δύο σύνταξη ανασφάλιστων υπερηλίκων ποσού 180 € μηνιαίως έκαστος και επίδομα ομογενών ποσού 35 € μηνιαίως έκαστος. Επίσης, έχουν εκμισθώσει το μοναδικό περιουσιακό τους στοιχείο, ήτοι ένα διαμέρισμα στην οδό …….. αριθ. ….. στην Περαία, που τους ανήκει ισομερώς και λαμβάνουν μηνιαίο μίσθωμα ποσού 200 €. Επομένως, έχει ο καθένας μηνιαία εισοδήματα ποσού 315 € και μαζί καΙ οι δύο 630 €. Με τα παραπάνω εισοδήματα και με τη βοήθεια των τέκνων τους, προσπαθούν οι αιτούντες να καλύψουν τις βιοτικές τους ανάγκες.

Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της ένδικης αίτησης οι αιτούντες είχαν αναλάβει ως συνοφειλέτες τα παρακάτω χρέη, από τη μοναδική τους πιστώτρια………….., τα οποία τόσο αυτά προς τις ανέγγυες όσο και αυτά προς τις ενέγγυες απαιτήσεις κατά πλάσμα τοι) νόμου, θεωρούνται με την κοινοποίηση της αίτησης ληξιπρόθεσμα και υπολογίζονται με την τρέχουσα αξία τους κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης, με εξαίρεση το παρακάτω εμπραγμάτως ασφαλισμένο δάνειο, του οποίου ο εκτοκισμός συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι το χρόνο έκδοσης της απόφασης (αρθ. 6 παρ. 3 ν. 3869/ 10) και συγκεκριμένα έχουν κατ οι δύο οφειλές συνολικού ποσού50.890,31 € (βλ. καταστάσεις οφειλών με ημερομηνίες 5-22019 και 6-2-2019) και ειδικότερα: 1) από την υπ’ αριθ. ………σύμβαση στεγαστικού δανείου οφείλει καθένας το συνολικό ποσό των 35.159,35 €. Η απαίτηση αυτή είναι εμπραγμάτως ασφαλισμένη με προσημείωση υποθήκης επί της μοναδικής κατοικίας των αιτούντων. 2) Από την υπ’ αριθ. ……….σύμβαση στεγαστικού δανείου οφείλει καθένας το συνολικό ποσό των 15.730,96 €.

Οι αιτούντες έλαβαν τα παραπάνω στεγαστικά δάνεια τους κατά τα έτη 2002 και 2003 για την αγορά της κύριας κατοικίας τους και την επισκευή αυτής, με επιδότηση του επιτοκίου από το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο παρείχε και την εγγύηση του για την αποπληρωμή των δανείων πλαίσια τουπρογράμματος στεγαστικής αποκατάστασης των

παλιννοστούντων ομογενών από την πρώην Σοβιετική Ένωση. Τα παραπάνω δάνεια, που χορηγούνταν χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, εξυπηρετούνταν επί σειρά ετών από τους αιτούντες, καθώς στους χρόνους λήψης τους και μέχρι το 2010 ο πρώτος εργαζόταν ως οικοδόμος και η δεύτερη ως καθαρίστρια και είχαν επαρκή εισοδήματα για την κάλυψη των δόσεων. Ωστόσο, η κατάρρευση της οικοδομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα από το 2010 και μετά, η αύξηση του κόστους ζωής και το προχωρημένο της ηλικίας των αιτούντων, που δεν τους επέτρεπε να βρουν εργασίες, είχαν ως αποτέλεσμα να βρεθούν αυτοί σταδιακά σε αδυναμία πληρωμής των υποχρεώσεων τους. Συνεπώς, η αδυναμία πληρωμής δε μπορεί να αποδοθεί σε δόλο των αιτούντων, ούτε καν ενδεχόμενο, εφόσον κατέβαλαν τις δόσεις των δανείων επί σειρά ετών και είχαν βάσιμες προσδοκίες ότι θα τα εξοφλούσαν, εφόσον δεν προέκυπτε η οικονομική κρίση και συνακόλουθα θα πρέπει να απορριφθεί ως ουσίααβάσιμη η ένσταση της πιστώτριας περί δόλιας περιέλευσης τους σε αδυναμία πληρωμής, αφού δεν απέδειξε αυτή κάτι διαφορετικό. Δεδομένων των εισοδημάτων τους, οι αιτούντες αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που έχουν προς την πιστώτρια τους. Η κρίση αυτή, περί μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών τους, συνάγεται από τη σχέση της ρευστότητας τους προς τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τους. Δηλαδή η σχέση αυτή είναι αρνητική υπό την έννοια ότι, μετά από την αφαίρεση των δαπανών για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών των αιτούντων, η υπολειπόμενη ρευστότητα τους δεν τους επιτρέπει να ανταποκριθούν στις οφειλές τους. Από τα προεκτεθέντα πραγματικά περιστατικά προέκυψε ότι οι αιτούντες, που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα, έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών τους.

Οι αιτούντες δυνάμει του υπ’ αριθ. ……..συμβολαίου πώλησης διαμερίσματος της Συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης…………., που μεταγράφηκε νόμιμα, απέκτησαν το δικαίωμα πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου o καθένας σε ένα αυτοτελές και διηρημένο διαμέρισμα του πρώτου ορόφου της οικοδομής επί της οδού…….αριθ. ….., στην…….Θεσσαλονίκης, εμβαδού 56 τ.μ., το οποίο αποτελείται από ένα δωμάτιο, σαλόνι, κουζίνα, λουτρό, αποχωρητήριο και προχωλ και του αναλογεί ποσοστό εξ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου και επί των λοιπών κοινοκτήτων και κοινοχρήστων μερών, Χώρων και εγκαταστάσεων της οικοδομής 3,37%. Η αντικειμενική αξία του ως άνω διαμερίσματος είναι 27.216 € (βλ. φύλλο υπολογισμού αξίας), ήτοι 13.608 € κατά το ποσοστό συνιδιοκτησίας κάθε αιτούντος. Συντρέχουν δε εν προκειμένω οι ακόλουθες προϋποθέσεις : α) το παραπάνω ακίνητο για το οποίο υποβάλλεται αίτημα εξαίρεσης από την εκποίηση, δύναται VCl χρησιμεύσει ως κύρια κατοικία των αιτούντων, β) το εισόδημα των αιτούντων δεν υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά 70% (βλ. αρθρ. 9 παρ. 2 που παραπέμπει στο αρθρ. 5 παρ. 3 ως προς τον καθορισμό των δαπανών διαβίωσης σε συνδυασμό με απόφαση TTE 54/15.12.2015 ΦΕΚ 2740), γ) η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας τους δεν υπερβαίνει το όριο προστασίας που θέτει το άρθρο 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010 (180.000 € για άγαμο, προσαυξημένο κατά 40.000 € για έγγαμο και κατά 20.000 € για κάθε τέκνο και μέχρι τρία κατ’ ανώτατο όριο) και δ) η πιστώτρια στα πλαίσια του αρθρ. 338 ΚΠολΔ δεν επικαλέστηκε ούτε απέδειξε ως όφειλε ότι οι αιτούντες δεν ήταν συνεργάσιμοι δανειολήπτες βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας των τραπεζών. Σύμφωνα, συνεπώς, με την παράγραφο 2 του άρθρου 9, προκειμένου να καθορισθεί το ποσό που υποχρεούται να καταβάλει ο οφειλέτης για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του, θα πρέπει αφενός να ληφθεί υπόψη η μέγιστη δυνατότητα αποπληρωμής του και αφετέρου το ότι θα καταβάλει τέτοιο ποσό ώστε η πιστώτρια του να μην βρίσκεται σε χειρότερη οικονομική θέση σε σύγκριση με την ικανοποίησή της σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης δια πλειστηριασμού της κατοικίας. Περαιτέρω, σύμφωνα με την παραγρ. 2α του άρθρου 9 του Ν. 3869/2010, όπως προστέθηκε με την παρ. 3 του άρθρου 62 του Ν. 4549/2018 και καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού αιτήσεις κατ’ άρθρο 68 παρ. 8 του ίδιου νόμου : «για την εφαρμογή του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2, οποιοσδήποτε διάδικος μπορεί να ζητήσει να ληφθεί υπόψη η εμπορική και όχι η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του οφειλέτη». Συνεπώς, σημασία πλέον για το ποσό που θα καταβάλλει ο οφειλέτης για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του έχει η αξία αυτής, μειωμένη κατά τα έξοδα της εκτέλεσης (βλ. άρθρο 993 παρ. 2 εδ γ’ ΚΠολΔ). Δεδομένου ότι η παρασταθείσα πιστώτρια, δεν προσκόμισε σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 54/15-12-2015 Πράξη της Εκτελεστικής Επιτροπής της Τράπεζας της Ελλάδος, εκτίμηση σχετικά με το εκτιμώμενο ποσό του πλειστηριάσματος της κύριας κατοικίας του οφειλέτη, αλλά ούτε οι αιτούντες προσκόμισαν εκτίμηση από πιστοποιημένο εκτιμητή του κλάδου ακινήτων της υποπαραγράφου Γ. 1. της παραγράφου Γ του άρθρου 1 του ν. 4152/2013, παρά μόνο μια εκτίμηση του πολιτικού μηχανικού………….., το Δικαστήριο στο πλαίσιο του ανακριτικού συστήματος που διέπει την εκούσια δικαιοδοσία και επιτρέπει την αυτεπάγγελτη εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων, θα προσδιορίσει την εμπορική αξία της περιγραφόμενης ως άνω κύριας κατοικίας των αιτούντων. Λαμβανομένων συνεπώς υπόψη όλων -των αποδεικτικών μέσων, του εμβαδού και της παλαιότητάς του ακινήτου, της ανακαίνισης η οποία έγινε το έτος 2003 με τη λήψη του δεύτερου δανείου, της περιοχής στην οποία βρίσκεται και της εμπορικής αξίας όμοιων ακινήτων στην ίδια περιοχή, η εμπορική αξία της δυνητικής κύριας κατοικίας των αιτούντων, εκτιμάται στο ποσό των 35.000€. Αφαιρώντας δε τα έξοδα της αναγκαστικής εκτέλεσης (αμοιβές δικαστικών επιμελητών, συμβολαιογράφου , κόστος δημοσίευσης κ.τ.λ.) πουυπολογίζονται σε 2.500 €, το ελάχιστο ποσό που θα λάμβανε ηπιστώτρια σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης δια πλειστηριασμού της δυνητικής κύριας κατοικίας ανέρχεται σε32.500 €, ήτοι σε 16.250 € κατά το ποσοστό κάθε αιτούντα.

Συντρέχουν, επομένως, στο πρόσωπο των αιτούντων οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή τους στη ρύθμιση του N. 3869/2010 και ειδικότερα αυτή των αρθ. 8 παρ. 2 (όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 16ξ2 Ν. 4161/2013 και το πρώτο εδάφιο του με την παρ. 17 του άρθρου 1 της ΥΠΟΠΑΡ.Α.4 του άρθρου 2 του Ν. 4336/2015) και 9 παρ. 2 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 14 παρ. 1 Ν. 4346/2015) σε συνδυασμό με τα άρθ. 8 παρ. 5 και 9 παρ. 6, όπως η τελευταία παράγραφος προστέθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 62 του Ν. 4549/2018 και εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς αιτήσεις. Έτσι η ρύθμιση των χρεών τους θα γίνει αφενός με μηνιαίες καταβολές απευθείας στην πιο πάνω πιστώτρια τους από τα εισοδήματα των αιτούντων επί τριετία (αρθ. 8 παρ. 2 Ν. 3869/ 10), αφετέρου με μηνιαίες καταβολές για την εξαίρεση της δυνητικής κύριας κατοικίας τους από την εκποίηση (άρθ. 9 παρ. 2 Ν. 3869/2010), που θα αρχίσουν αμφότερες το πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα από τη δημοσίευση της παρούσας, καθώς, σύμφωνα με την παράγραφο 2β άρθρου 9 Ν. 3869/2010, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 62 παρ. 3 του Ν. 4549/2018 και η οποία εφαρμόζεται και στις δίκες που είναι εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του νόμου (βλ. παρ. 8 του άρθρου 68 των μεταβατικών διατάξεων του Ν. 4549/2018, ΦΕΚ Α’ 105/14-62018) «Κατά το χρονικό διάστημα των καταβολών της παραγράφου 2 του άρθρου 8 το δικαστήριο κατανέμει το ποσό που μπορεί να καταβάλει ο οφειλέτης μεταξύ της ρύθμισης οφειλών του άρθρου 8 και του σχεδίου διευθέτησης οφειλών του παρόντος άρθρου, διασφαλίζοντας ότι οι πιστωτές δεν θα βρεθούν χωρίς τη συναίνεσή τους σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν, στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης». Με την προσθήκη της παραπάνω παραγράφου 2β στο άρθρο 9 του Ν. 3869/2010 ο νομοθέτης εξέφρασε τη σαφή βούληση του να ξεκινούν ταυτόχρονα οι ρυθμίσεις των άρθρων 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2 του ως άνω νόμου (βλ. και αιτιολογική έκθεση), χωρίς χορήγηση περιόδου Χάριτος μεταξύ των δύο ρυθμίσεων, η οποία (περίοδος Χάριτος) αντίθετα προβλεπόταν στην αρχική διατύπωση του νόμου και παρέμεινε μετά τις τροποποιήσεις που επέφερε ο Ν. 4161/2013, ενώ δεν προβλεπόταν από τους Ν. 4336/2015 και 4346/2015, αλλά εφαρμοζόταν στην πράξη από τη νομολογία. Τα κριτήρια, όμως, για τις ρυθμίσεις των διατάξεων των άρθρων 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2 είναι διαφορετικά, δεδομένου ότι στην πρώτη λαμβάνεται υπόψη αποκλειστικά και μόνο η δυνατότητα αποπληρωμής του οφειλέτη όπως προκύπτει από τη σύγκριση των εισοδημάτων του και των βιοτικών του αναγκών, ενώ στη δεύτερη λαμβάνεται υπόψη ότι ο οφειλέτης θα καταβάλλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής του και ότι θα καταβάλλει ποσό τέτοιο ώστε οι πιστωτές του δε θα βρεθούν χωρίς τη συναίνεση τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης. Μοναδική περίπτωση να συντρέχουν οι δύο ρυθμίσεις, με την ταυτόχρονη τήρηση των παραπάνω κριτηρίων, Ιδίως στις περιπτώσεις οφειλετών που έχουν χαμηλή δυνατότητα αποπληρωμής και που είναι στην πραγματικότητα η συντριπτική πλειονότητα των αιτούντων του Ν. 3869/2010, είναι ένα μέρος από το ποσό που θα καταβάλλει ο οφειλέτης, σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνατότητες, κατά το χρόνο της ρύθμισης του άρθρου 8 παρ. 2, να κατανέμεται στη δόση του άρθρου 9 παρ. 2 και εν συνεχεία για τα υπόλοιπα έτη της ρύθμισης για τη διάσωση της κύριας κατοικίας, να καταβάλλεται κανονικά η μηνιαία δόση ως αντάλλαγμα που ορίστηκε για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του. Εν προκειμένω, όπως προαναφέρθηκε, τα εισοδήματα των αιτούντων είναι πολύ χαμηλά ανερχόμενα συνολικά στα 630 €. Όσον αφορά το ειδικότερο περιεχόμενο των ρυθμίσεων, το προς διάθεση στην πιστώτρια τους ποσό για το χρονικό διάστημα των 36 μηνών, κατά το οποίο θα συντρέχουν οι δύο ρυθμίσεις, ανέρχεται σε 40 € το μήνα για τον καθένα. Από το ποσό αυτό καθένας θα καταβάλλει στην πιστώτρια 20 € για τη ρύθμιση του άρθρου 8 παρ. 2 και 20 € για τη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, δεν είναι σκόπιμο να διαταχθεί νέα δικάσιμος γιαεπαναπροσδιορισμό των μηνιαίων καταβολών των αιτούντων κατ’ άρθρο 8παρ.5 Ν.3869/2Ο 10, διότι δεν αναμένεται κάποια αξιόλογη βελτίωση των εισοδημάτων τους τα επόμενα χρόνια, λαμβανομένων υπόψη της ηλικίας τους και της δύσκολης οικονομικής περιόδου την οποία εξακολουθεί να διανύει η Χώρα. Σε κάθε δε περίπτωση οι αιτούντες έχουν την υποχρέωση που απορρέει από την παρ. 3 του ίδιου άρθρου περί γνωστοποίησης στο Δικαστήριο κάθε αξιόλογης βελτίωσης των εισοδημάτων τους ή των περιουσιακών τους στοιχείων. Το συνολικό ποσό των οφειλών εκάστου των αιτούντων προς την πιστώτρια του ανέρχεται σε 50.890,31 €. Μετά τις καταβολές στα πλαίσια του άρθρου 8 παρ. 2 η πιστώτρια θα έχει λάβει τοποσό των 720 € από τον καθένα και θα απομένει υπόλοιπο 50.170,31 € για καθένα. Ωστόσο, επειδή είναι κοινά τα δάνεια και η ενοχή είναι εις ολόκληρον, εφόσον τηρηθεί η ρύθμιση και από τους δύο αιτούντες το συνολικό ποσό που θα λάβει η πιστώτρια θα είναι 1.440 € και θα απομένει υπόλοιπο 49.450,31 €. Η ικανοποίηση του παραπάνω υπολοίπου θα γίνει από τις καταβολές στα πλαίσια της εξαίρεσης της δυνητικής κύριας κατοικίας των αιτούντων από την εκποίηση με την υποχρέωσηκαταβολής του συνολικού ποσού των 32.500 €, ήτοι του ποσού των 16.250 € από έκαστο των αιτούντων, το οποίο δεν υπερβαίνει το ως άνω υπόλοιπο. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού από κάθε αιτούντα θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Όσον αφορά ειδικότερα τη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2, μετά το πέρας των 36 μηνών, καθένας των αιτούντων θα έχει καταβάλλει για τη διάσωση της δυνητικής κύριας κατοικίας του το ποσό των 720 €, το οποίο θα πρέπει να αφαιρεθεί από το συνολικό ποσό των 16.250 €, που ορίστηκε ως αντάλλαγμα για τη διάσωση της. Έτσι, το αντάλλαγμα που πρέπει να καταβάλει καθένας των αιτούντων για το υπολειπόμενο χρονικό διάστημα της ρύθμισης αυτής διαμορφώνεται στο ποσό των 15.530 €. Ο δε χρόνος εξόφλησής του πρέπει να οριστεί σε 17 χρόνια (204 μηνιαίες δόσεις), λαμβανομένων υπόψη της συμβατικής διάρκειας αποπληρωμής των δανείων, του συνόλου του χρέους των αιτούντων, της οικονομικής τους δυνατότητας και της ηλικίας τους. Στο πλαίσιο συνεπώς της ως άνω ρύθμισης, καθένας των αιτούντων θα πρέπει να καταβάλλει στην πιστώτρια του μηνιαίως το ποσό των εβδομήντα έξι ευρώ και δεκατριών λεπτών (76,13 €), ήτοι 15.530 €1204. Κατά τον παραπάνω τρόπο, οι αιτούντες θα καταβάλουν το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής τους, αναπροσαρμογή δε του ανωτέρω ποσού δεν προκύπτει ότι μπορεί να οριστεί με βάση τα τρέχοντα οικονομικά δεδομένα τους, επιπλέον δε, θα καταβάλουν τέτοιο ποσό ώστε η πιστώτρια τους να μην βρεθεί σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτή που θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης. Επισημαίνεται, τέλος, ότι οι αιτούντες έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση στο Ελληνικό Δημόσιο για τη μερική κάλυψη του ποσού της μηνιαίας καταβολής του σχεδίου διευθέτησης οφειλών, το οποίο ορίζει η δικαστική απόφαση, ενημερώνοντας σχετικά την πιστώτρια (άρθρο 9 παρ. 2 εδ. ε και στ Ν. 3869/2010, όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 2 του άρθρου 62 του Ν.

4549/2018).

Κατά συνέπεια των παραπάνω πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και στην ουσία της και να ρυθμιστούν τα χρέη των αιτούντων, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό. Η απαλλαγή τους από κάθε υφιστάμενο υπόλοιπο χρεών τους έναντι της πιστώτριας τους θα επέλθει κατά νόμο (άρθρο 11 παρ. 1 ν.3869/2Ο1Ο) μετά την εκτέλεση των υποχρεώσεων τους, που τους επιβάλλονται με την απόφαση αυτή και με την επιφύλαξη της τυχόν τροποποίησης της παρούσας ρύθμισης. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του ν. 3869/2010.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του δεύτερου των καθ’ ων η αίτηση, αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντος και καθορίζει τις μηνιαίες επί τριάντα έξι (36) μήνες καταβολές του προς την πιστώτρια του «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» σε ποσό είκοσι ευρώ (20 €), οι οποίες θα καταβάλλονται μέσα στο πρώτοδεκαήμερο κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον επόμενο μήνα από τη δημοσίευση της παρούσας.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη της αιτούσας και καθορίζει τις μηνιαίες επί τριάντα έξι (36) μήνες καταβολές της προς την πιστώτρια της ………..σε ποσό είκοσι ευρώ (20 C), οι οποίες θα καταβάλλονται μέσα στο πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον επόμενο μήνα από τη δημοσίευση της παρούσας.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης τη δυνητική κύρια κατοικία των αιτούντων, δηλαδή το δικαίωμα πλήρους κυριότητας κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου του καθενός σε ένα αυτοτελές και διηρημένο διαμέρισμα του πρώτου ορόφου της οικοδομής επί της οδού ……..αριθ. …., στην……… Θεσσαλονίκης, εμβαδού 56 τ.μ., το οποίο αποτελείται από ένα δωμάτιο, σαλόνι, κουζίνα, λουτρό, αποχωρητήριο και προχωλ και του αναλογεί ποσοστό εξ αδιαιρέτου επί του όλου οικοπέδου και επί των λοιπών κοινοκτήτων και κοινοχρήστων μερών, Χώρων και εγκαταστάσεων της οικοδομής 3,37%.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε καθένα των αιτούντων την υποχρέωση να καταβάλει στην ως άνω πιστώτρια του για τη διάσωση του ποσοστού του επί της παραπάνω κατοικίας το συνολικό ποσό των δεκαέξι χιλιάδων διακοσίων πενήντα ευρώ (16.250 €), για χρονικό διάστημα 240 μηνών και εντός του πρώτου δεκαημέρου κάθε μηνός, ως εξής : α) για χρονικό διάστημα τριάντα έξι (36) μηνών, αρχής γενομένης από τον επόμενο μήνα από τη δημοσίευση της παρούσας θα καταβάλλει έκαστος το ποσό των είκοσι ευρώ (20 €) μηνιαίως και β) μετά την πάροδο του χρονικού αυτού διαστήματος θα καταβάλλει έκαστος επί διακόσιους τέσσερις (204) μήνες το ποσό των εβδομήντα έξι ευρώ και δεκαέξι λεπτών (76, 16 €). Η καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο μεεπιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε, αφού παραδόθηκε σε πρωτότυπη και ηλεκτρονική μορφή, στη Θεσσαλονίκη, την 24η Ιουνίου 2019, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.