H κατάσχεση κινητής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου από ιδιώτη, στην οποία περιουσία περιλαμβάνονται και τα χρηματικά διαθέσιμα του δημοσίου, είναι επιτρεπτή.
H κατάσχεση κινητής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου από ιδιώτη, στην οποία περιουσία περιλαμβάνονται και τα χρηματικά διαθέσιμα του δημοσίου, είναι επιτρεπτή. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού.
Αυτό έκρινε η αυξημένη, 7μελής σύνθεσης, του ΣΤ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας δίνοντας έτσι τι δικαίωμα σε πολίτη να κατασχέσει νόμιμα από το ταμείο της Δ.Ο.Υ. Ενσήμων Αθηνών 22.800 ευρώ, χρηματικό ποσό το οποίο του είχε επιδικαστεί από δικαστήριο λόγω τραυματισμού του από στρατιωτικό αυτοκίνητο.
Οι σύμβουλοι Επικρατείας στην απόφασή τους, επισημαίνουν ότι «από το άρθρο 95 παράγραφος 5 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει τη συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις, σε περίπτωση εκδόσεως δικαστικής αποφάσεως η οποία, υποχρεώνει το Δημόσιο σε συμμόρφωση και εφ’ όσον η υποχρέωση αυτή συνίσταται στην καταβολή χρηματικού ποσού, ο ιδιώτης διάδικος δύναται, για την ικανοποίηση της απαιτήσεως του, να χρησιμοποιήσει τα μέσα αναγκαστικής εκτελέσεως κατά του Δημοσίου και, ειδικότερα, να προβεί στην αναγκαστική κατάσχεση ταμειακών διαθεσίμων, χρημάτων δηλαδή του Δημοσίου, στην οικεία οικονομική υπηρεσία».
Και αυτό γιατί σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (νόμος 3068/2002) «στην περιουσία του Δημοσίου, στην οποία και μόνον επιτρέπεται να γίνει αναγκαστική κατάσχεση, περιλαμβάνονται και τα χρηματικά διαθέσιμα του Δημοσίου, ανεξάρτητα από την πηγή από την οποία προέρχονται». Οι σύμβουλοι Επικρατείας επικύρωσαν το σκέλος της σχετικής προηγηθείσας απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης που αναφέρει ότι δεν είναι ακατάσχετα το σύνολο των χρημάτων που βρίσκονται στα ταμεία των Δ.Ο.Υ., επειδή αποσκοπούν στην πληρωμή των εγγεγραμμένων στο ετήσιο προϋπολογισμό δαπανών.
Και μάλιστα, την στιγμή που από την άλλη πλευρά υπάρχει το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα δικαστικής προστασίας το οποίο εμφανίζεται με την μορφή αναγκαστική κατάσχεσης κινητής περιουσίας του Δημοσίου.
Για να υπερκαμφθεί το συνταγματικά προστατευμένο συνταγματικό δικαίωμα της δικαστικής προστασίας «απαιτείται επιπλέον να δημιουργείται κίνδυνος ανατροπής της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού ως προς την εκπλήρωση των δαπανών».
Σύμφωνα όμως με το σκεπτικό του ΣτΕ, το δημόσιο, που είχε ασκήσει αναίρεση κατά της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου, δεν προέβαλλε αυτόν τον ισχυρισμό με αποτέλεσμα να απορριφθεί η αίτηση του και να νομιμοποιηθεί η επίμαχη κατάσχεση.
Πως έφτασε η υπόθεση στο ΣτΕ
Με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης επιδικάστηκε ως αποζημίωση το επίμαχο ποσό υπέρ πολίτη μετά τον τραυματισμό του κατά την πρόσκρουση με στρατιωτικό αυτοκίνητο.
Ο πολίτης κοινοποίησε στο Δημόσιο την δικαστική απόφαση προς εκτέλεση αλλά το Τ Δημόσιο δεν ανταποκρίθηκε. Έτσι, με έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης κινητών πραγμάτων, ο πολίτης κατέσχεσε μέσω δικαστικού επιμελητή, το ποσό των 22.800 ευρώ από το ταμείο της Δ.Ο.Υ. Ενσήμων Αθηνών.
Το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε ανακοπή κατά της αναγκαστικής κατάσχεσης ισχυριζόμενο ότι ήταν παράνομη γιατί πρόκειται για δημόσια περιουσία αφιερωμένη στην εκπλήρωση δημοσίων σκοπών (κρατικός προϋπολογισμός).
ΠΗΓΉ: http://www.thetoc.gr/
