ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΖΗΔΙΑΝΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Το αδίκημα της παραβίασης δικαστικής απόφασης

By

Τέλος φόρμας

Ποινική ευθύνη για μη συμμόρφωση σε διάταξη δικαστικής απόφασης (άρθρο 232Α ΠΚ)

 

Άρειος Πάγος (Ποινικό Τμήμα), αριθμός απόφαση 1056/2011.

Περίληψη: Μη συμμόρφωση σε διάταξη δικαστικής απόφασης. Στοιχεία του εγκλήματος. Πραγματικά περιστατικά. Μη συμμόρφωση της κατηγορουμένης σε δικαστική απόφαση που ρύθμιζε τον τρόπο επικοινωνίας του εγκαλούντος με τον ανήλικο υιό του (τέκνο αυτού – του εγκαλούντος και της κατηγορουμένης). Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Ελλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Ορθή και αιτιολογημένη η απόφαση. Απορρίπτει αναίρεση.

[…] Ι. Επειδή, κατά την διάταξη του άρθρου 232Α του Π.Κ. “Όποιος με πρόθεση δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή ή δικαστηρίου ή σε διάταξη δικαστικής αποφάσεως, με την οποία υποχρεώθηκε σε παράλειψη ή σε ανοχή ή σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρηση της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση του ή σε διάταξη εισαγγελέα σχετικά με την προσωρινή ρύθμιση της νομής μεταξύ ιδιώτη και δημοσίου ή Ο.Τ.Α. ή άλλου Ν.Π.Δ.Δ. τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη”. Εξάλλου, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` του Κ.Π.Δ. λόγο αναιρέσεως της δικαστικής αποφάσεως συνιστά και η έλλειψη της υπό των διατάξεων των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ. απαιτουμένης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Τοιαύτη δε έλλειψη, προκειμένου περί καταδικαστικής αποφάσεως, υπάρχει όταν δεν περιέχονται σ` αυτή με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά επί των οποίων στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου της ουσίας περί της συνδρομής των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, για το οποίο κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν, οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί, διά των οποίων έγινε η υπαγωγή των περιστατικών που απεδείχθησαν στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την ύπαρξη τοιαύτης αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο, και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα κατά το είδος, χωρίς να είναι αναγκαίο να εκτίθεται τι προέκυψε από το καθένα από αυτά, ούτε να απαιτείται αξιολογική συσχέτιση μεταξύ των, αρκεί να προκύπτει ανενδοιάστως ότι για τον σχηματισμό του αποδεικτικού πορίσματος περί της ενοχής του κατηγορουμένου το δικαστήριο της ουσίας συνεξετίμησε όλα τα αποδεικτικά μέσα και όχι μόνο, επιλεκτικώς, ορισμένα από αυτά. Δεν αποτελούν όμως λόγο αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση του περιεχομένου των εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των μαρτυρικών καταθέσεων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού μέσου χωριστά, καθώς και η παράλειψη της αξιολογικής συσχετίσεως μεταξύ των αποδεικτικών μέσων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήσσεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη περί των πραγμάτων κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας.

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό σε συνδυασμό προς το διατακτικό της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Εφετείο που την εξέδωσε εδέχθη, ανελέγκτως, ότι από τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία μνημονεύονται κατά το είδος τους, απεδείχθησαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: “Στη ……. την 1.1.2008 και περί ώρα 11:00, τέλεσε το αδίκημα της μη συμμόρφωσης σε διάταξη δικαστικής απόφασης και ειδικότερα με πρόθεση, δεν συμμορφώθηκε σε δικαστική απόφαση με την οποία υποχρεώθηκε σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρηση της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση της. Συγκεκριμένα, ενώ με την υπ` αριθμ. 20/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας ρυθμίστηκε προσωρινά ο τρόπος επικοινωνίας του εγκαλούντος Π. Α. του Ν. με τον ανήλικο υιό του, τέκνο της κατηγορουμένης και του εγκαλούντος, ως εξής : κάθε Τρίτη και Πέμπτη από ώρας 15:00` έως ώρας 21:30`, κάθε πρώτο και τρίτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός, από ώρα 11:00` του Σαββάτου μέχρι ώρα 18:00` του Σαββάτου και από ώρα 10:00` π.μ. της Κυριακής μέχρι ώρα 21:30` της Κυριακής, κατά τις εορτές των Χριστουγέννων εναλλακτικά για τα μεν έτη που λήγουν σε περιττό αριθμό στις 25 Δεκεμβρίου από ώρα 10:00` μέχρι ώρα 21:30″, για δε τα έτη που λήγουν σε άρτιο αριθμό την 1η Ιανουαρίου από ώρα 10:00` μέχρι ώρα 21:30`, η κατηγορουμένη απουσίαζε από την οικία της στην … την 1.1.2008 ημέρα Τρίτη και ώρα 10:00, με αποτέλεσμα να μη καταστεί δυνατή η επικοινωνία του εγκαλούντος με τον υιό του, παραβιάζοντας έτσι η κατηγορουμένη το διατακτικό της υπ` αριθμ. 20/2007 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καβάλας”.

Με βάση τις άνω παραδοχές το Εφετείο εκήρυξε ένοχη την αναιρεσείουσα για παραβίαση της διατάξεως του άρθρου 232Α του Π.Κ. και της επέβαλλε ποινή φυλακίσεως τριών (3) μηνών, ανασταλείσα επί τριετία. Με αυτά που εδέχθη το Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλομένη απόφαση του την, από τις ρηθείσες διατάξεις, επιβαλλομένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, για την ανωτέρω αξιόποινη πράξη, για την οποία κατεδικάσθη η αναιρεσείουσα , αφού εκτίθενται σ` αυτή με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που την θεμελιώνουν αντικειμενικώς και υποκειμενικούς, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία αυτά προέκυψαν, οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί, με τους οποίους αυτά υπήχθησαν στην εφαρμοσθείσα ως άνω ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 232Α του Π.Κ.. Επομένως οι περί του αντιθέτου από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` του Π.Κ. προβαλλόμενες αιτιάσεις με τον μοναδικό λόγο αναιρέσεως είναι αβάσιμες και απορριπτέες. Οι στον ίδιο δε λόγο προβαλλόμενες αιτιάσεις περί εσφαλμένης εκτιμήσεως των μαρτυρικών καταθέσεων, ως πλήττουσες, υπό την επίκληση της ελλείψεως αιτιολογίας, την περί των πραγμάτων αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, είναι απαράδεκτες και απορριπτέες. Ακολούθως προς τα ανωτέρω η αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί και καταδικασθεί η αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα κατά το άρθρο 583 παρ. 1 του Κ.Π.Δ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ Απορρίπτει την από 18/1/2010 αίτηση της Μ. Κ. του Γ. για αναίρεση της υπ` αριθμ. 1966/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Καβάλας. Και Καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα εκ διακοσίων είκοσι (220 ) ευρώ.

 

Κάμερες παρακολούθησης: Νομικό πλαίσιο

By

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΒΙΝΤΕΟΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ (ΚΑΜΕΡΕΣ) ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΩΡΟ

Οδηγίες από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Με βάση το άρθρο 6 του ν. 2472/1997 για την εγκατάσταση συστήματος βιντεοεπιτήρησης απαιτείται η υποβολή γνωστοποίησης στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα(link is external).

Η ίδια υποχρέωση γνωστοποίησης υπάρχει και για κάθε μεταβολή στο σύστημά βιντεοεπιτήρησης (π.χ. προσθήκη, αφαίρεση ή επανατοποθέτηση καμερών).

Σε περίπτωση που η γνωστοποίηση αυτή δε λάβει χώρα, είναι δυνατό να επιβληθούν τόσο διοικητικές όσο και ποινικές κυρώσεις, σύμφωνα με τα άρθρα 20 και 22 του ν. 2472/1997.

Εξαίρεση από τον κανόνα της υποχρέωσης γνωστοποίησης αποτελούν οι περιπτώσεις που το σύστημα βιντεοεπιτήρησης λαμβάνει ή/και καταγράφει εικόνα από αποκλειστικά ιδιωτικό, μη επαγγελματικό χώρο, όπως για παράδειγμα στο σπίτι.

Ως προς το σημείο τοποθέτησης των καμερών, αυτό μπορεί να είναι οπουδήποτε εντός του διαμερίσματός.

Ωστόσο, επισημαίνεται ότι απαγορεύεται να λαμβάνεται εικόνα από εξωτερικό δημόσιο χώρο, όπως για παράδειγμα κάμερα στο μπαλκόνι η οποία λαμβάνει εικόνα από δρόμο ή πεζοδρόμιο, καθώς και από γειτονικά κτίρια (άρθρο 3 της οδηγίας 1/2011).

Εάν πρόκειται για οροφοδιαμέρισμα, η τοποθέτηση κάμερας και η επεξεργασία θεωρούνται νόμιμες, εφόσον το πεδίο λήψης εικόνας είναι το απολύτως απαραίτητο για τον σκοπό της προστασίας της εισόδου του διαμερίσματος.

Με άλλα λόγια το πεδίο λήψης θα πρέπει να περιορίζεται στην επιτήρηση της πόρτας του διαμερίσματος, και να λαμβάνει τη λιγότερη δυνατή εικόνα από κοινόχρηστους χώρους, όπως σκάλα και ασανσέρ, καθώς με τον τρόπο αυτό, τα πρόσωπα που κατά κανόνα ενδέχεται να θίγονται από την επεξεργασία είναι αυτά που έχουν ως σκοπό την είσοδο στην οικία του ενοίκου του οροφοδιαμερίσματος.

Το πρόσωπο που έχει τοποθετήσει την κάμερα θεωρείται  υπεύθυνος επεξεργασίας για την εγκατάσταση αυτή και, επομένως, έχει όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το ν. 2472/1997 και την οδηγία 1/2011, όπως υποχρέωση υποβολής γνωστοποίησης στην Αρχή, υποχρέωση ικανοποίησης των δικαιωμάτων ενημέρωσης, πρόσβασης και αντίρρησης των υποκειμένων, υποχρέωση τήρησης του απορρήτου και της ασφάλειας της επεξεργασίας.

Τι ισχύει για την τοποθέτηση καμερών σε κοινόχρηστους χώρους πολυκατοικίας;

Κάμερα μπορεί να τοποθετηθεί σε κοινόχρηστο χώρο στάθμευσης, για επιτήρηση οχήματος, εφόσον δεν υπάρχει τέτοιο σύστημα από την πολυκατοικία. Θα πρέπει όμως γι’ αυτό να ερωτηθούν οι υπόλοιποι ένοικοι, η κάμερα να εστιάζει αποκλειστικά στο όχημα και να τοποθετηθούν ευδιάκριτες πινακίδες. Για αυτή την επεξεργασία, πρέπει να υποβάλεται γνωστοποίηση στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Σύμφωνα με την Oδηγία 1/2011 της Αρχής Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, για την εγκατάσταση συστήματος βιντεοεπιτήρησης απαιτείται απόφαση του οργάνου που είναι αρμόδιο για τη διαχείριση της πολυκατοικίας (π.χ. Γενική Συνέλευση ιδιοκτητών, όπως αυτή ορίζεται στον κανονισμό της πολυκατοικίας, με ποσοστά ανά ιδιοκτησία κ.λπ.).

Αν ο κανονισμός της πολυκατοικίας προβλέπει ήδη την εγκατάσταση του συστήματος βιντεοεπιτήρησης, τότε απλά ακολουθείται ό,τι ορίζεται στον κανονισμό.

Αν δεν προβλέπεται από τον κανονισμό η εγκατάσταση, απαιτείται συναπόφαση των 2/3 των ενοίκων. Αυτό σημαίνει ότι οι ένοικοι θα εκφράσουν γνώμη μόνο για το αν επιθυμούν ή όχι την λειτουργία του συστήματος βιντεοεπιτήρησης. Επισημαίνεται ότι σε κάθε (κατοικημένο) διαμέρισμα αναλογεί μία ψήφος.

Κατόπιν θετικής γνώμης, δίνεται η δυνατότητα στην Γενική Συνέλευση της πολυκατοικίας να αποφασίσει την εγκατάσταση.

Παραδείγματα:

α) Η Γ.Σ. της πολυκατοικίας ψηφίζει ομόφωνα (100%) υπέρ της εγκατάστασης συστήματος βιντεοεπιτήρησης, αλλά από τους 20 ενοίκους, μόνο οι 13 συμφωνούν (ποσοστό μικρότερο των 2/3) ενώ οι 7 διαφωνούν. Τότε δεν μπορεί να εγκατασταθεί σύστημα βιντεοεπιτήρησης.

β) Η Γ.Σ. της πολυκατοικίας ψηφίζει με 55% για την τοποθέτηση, και πάνω από τα 2/3 των ενοίκων επιθυμούν την τοποθέτηση. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να εγκατασταθεί σύστημα βιντεοεπιτήρησης (εφόσον στον κανονισμό αποφάσεις για τέτοια θέματα λαμβάνονται με πλειοψηφία 50% + 1).

Τι είναι το ηλεκτρονικό έγκλημα

By

Με το διαδίκτυο και τις τεχνολογίες της πληροφορίας και των επικοινωνιών να εισχωρούν ολοένα και περισσότερο στην καθημερινότητα, πολλαπλασιάζονται, όχι μόνο οι ευκαιρίες και οι δυνατότητες για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, αλλά και οι κίνδυνοι εμφάνισης εγκληματικών δραστηριοτήτων.

Σύμφωνα με τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ως ηλεκτρονικό έγκλημα «θεωρούνται οι αξιόποινες εγκληματικές πράξεις  που τελούνται με τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και συστημάτων επεξεργασίας δεδομένων και τιμωρούνται με συγκεκριμένες ποινές από την ελληνική νομοθεσία».

Διακρίσεις

Ο βασικός διαχωρισμός των ηλεκτρονικών εγκλημάτων γίνεται ανάμεσα σε αυτά που τελούνται με τη χρήση  Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (computer crime) και σε όσα τελούνται μέσω του Διαδικτύου, τα λεγόμενα Κυβερνοεγκλήματα (cyber crime).

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ελληνική νομοθεσία δεν υπάρχει νόμος που να αναφέρεται αποκλειστικά σε θέματα Διαδικτύου και να ρυθμίζει τη συμπεριφορά των χρηστών του Διαδικτύου από άποψη ποινικού δικαίου.

Ως εγκλήματα που τελούνται με τη χρήση Η/Υ (computer crimes) η ελληνική ποινική νομοθεσία ορίζει την παράνομη αντιγραφή απορρήτων δεδομένων (370Β ΠΚ), την παράνομη χρήση ή πρόσβαση σε προγράμματα ή στοιχεία Η/Υ, όπου περιλαμβάνεται και το hacking (370Γ ΠΚ), και την απάτη με υπολογιστή (386Α ΠΚ).  Στο βαθμό που τα εγκλήματα αυτά διαπράττονται και σε περιβάλλον Διαδικτύου (Κυβερνοεγκλήματα), τότε τα άρθρα αυτά εφαρμόζονται και στις συγκεκριμένες περιπτώσεις.

Από την άλλη, ένας διαχωρισμός που ίσως βοηθήσει στην πληρέστερη κατανόηση των κυβερνοεγκλημάτων, μπορεί να γίνει με βάση το αν στοχεύουν απευθείας σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, π.χ. ιός Η/Υ, Denial of Services Attack, ή εάν διευκολύνονται από τη χρήση δικτύων και συσκευών υπολογιστών, με στόχο όμως διαφορετικό από αυτά, π.χ. απάτη, κλοπή ταυτότητας.

Συχνότερες μορφές

Το Κυβερνοέγκλημα μπορεί να πάρει πάρα πολλές μορφές, ενώ στην Ελλάδα οι κυριότερες είναι:

α. οι απάτες μέσω Διαδικτύου,

β. η παιδική πορνογραφία,

γ. το cracking και το hacking,

δ. η διακίνηση-πειρατεία  λογισμικού,

ε. τα εγκλήματα σχετικά με πιστωτικές κάρτες,

στ. η διακίνηση ναρκωτικών,

ζ. και τα εγκλήματα στα chat rooms.

Κάποια από τα Κυβερνοεγκλήματα μπορούν να τελεστούν και εκτός διαδικτύου, η ύπαρξη όμως ενός τόσο εκτενούς δικτύου υποβοηθάει σε μεγάλο βαθμό την τέλεσή τους. Για παράδειγμα η πορνογραφία ανηλίκων, η οποία υπάρχει και διώκεται ποινικά ακόμα και offline, έχει σημειώσει έξαρση λόγω της διάδοσης του διαδικτύου. Αντίστοιχα, πολλά εγκλήματα που διαπράττονται μέσω διαδικτύου διώκονται με βάση υπάρχουσες διατάξεις του ποινικού κώδικα, όπως η εξύβριση, η εκβίαση και η δυσφήμηση (απλή και συκοφαντική).

Χαρακτηριστικά

Το έγκλημα στον κυβερνοχώρο έχει χαρακτηριστικά που πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να γίνει καλύτερα κατανοητό. Είναι γρήγορο, μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε είναι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο, ενώ είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί από και προς οποιοδήποτε σημείο στον πλανήτη.

Εξίσου σημαντικό είναι να υπάρξει ένας διαχωρισμός σε όσους διαπράττουν τέτοια εγκλήματα. Ένας πικραμένος πρώην που ανεβάζει υβριστικά status στο facebook δεν είναι σε καμιά περίπτωση το ίδιο με έναν cracker ή έναν διαδικτυακό απατεώνα.

Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για άτομα που δεν έχουν απαραίτητα ιδιαίτερες ικανότητες σε σχέση με Η/Υ, ενώ τα ζητήματα δικαιοδοσίας (π.χ. η επικοινωνία των ελληνικών αρχών με το Facebook) είναι σε ένα βαθμό ρυθμισμένα. Πολύ συχνά, όμως, οι κυβερνοεγκληματίες που προκαλούν τα σοβαρότερα προβλήματα σε κράτη, οργανισμούς και ιδιώτες, είναι άτομα ιδιαίτερα ευφυή, με γνώσεις και εξοπλισμό που καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο τον εντοπισμό τους.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στην Αγγλία, από τον Φεβρουάριο του 2001, οι  hackers, αναλόγως με τη σημασία του χτυπήματός του, μπορεί να θεωρηθούν τρομοκράτες. Αντίστοιχα στις ΗΠΑ, οποιαδήποτε πράξη μη εξουσιοδοτημένης  πρόσβασης σε Η/Υ θεωρείται τρομοκρατική και τιμωρείται, ανάλογα με τη σημασία της εισβολής, μέχρι και με ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα μείωσης της ποινής.

Ακόμα όμως κι αν εντοπιστούν τα άτομα αυτά, η σύλληψή τους συχνά επαφίεται στη συνεργασία μεταξύ των χωρών όπου εντοπίστηκε η δραστηριότητά τους και τη χώρα όπου βρίσκονται. Στην ουσία αυτό αποτελεί ένα από τα πιο μεγάλα εμπόδια για τις Αρχές που μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με συνεργασίες και χάραξη κοινών πλαισίων δράσης.

Εφαρμοστέο δίκαιο – Συνεργασίες

Στο διαδίκτυο υπάρχει –έστω φαινομενικά κάποιες φορές- ανωνυμία. Αυτό σημαίνει ότι για να διαπιστωθεί ο τόπος και η ταυτότητα κάποιου εγκληματία, απαιτείται όχι μόνο ιδιαίτερα ακριβός εξοπλισμός και γνώσεις, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις (ειδικά όσες αφορούν την εμπλοκή αρχών του εξωτερικού) αίτημα δικαστικής συνδρομής.

Ένα από τα σοβαρά ζητήματα του ηλεκτρονικού εγκλήματος είναι ο καθορισμός του τόπου τέλεσής του. Ένα απλό παράδειγμα: Ο εξυπηρετητής (server) όπου φιλοξενείται μια ιστοσελίδα με απάτες online dating βρίσκεται στη Ρωσία, ο διαχειριστής της στη Ρουμανία και οι δραστηριότητες της επεκτείνονται σε πολλές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.

Θεωρητικά, ως τόπο τέλεσης εν προκειμένω μπορεί κανείς να θεωρήσει την Ελλάδα, δεδομένου ότι εδώ λαμβάνει χώρα η εξαπάτηση. Παρόλα αυτά, κάτι τέτοιο θα ήταν αναποτελεσματικό, καθώς όσο ο κάτοχος του server δεν παραβιάζει νόμους της χώρας όπου είναι εγκατεστημένος, οι πιθανότητες να πάψει να είναι οnline είναι ελάχιστες.

Η Ελληνική Αστυνομία συνεργάζεται με διάφορες οργανώσεις αλλά και συναρμόδιους φορείς, όπως η Europol, η Interpol, και μέσω αυτής με τις αρχές διαφόρων κρατών, όπως οι ΗΠΑ, η Ολλανδία, το Ισραήλ, η Ρουμανία και άλλες.

Αρκετές αλλαγές που θα συμβάλλουν στον πιο εύστοχο καθορισμό των κυβερνοεγκλημάτων αλλά και στη διεθνή συνεργασία, αναμένεται να φέρει η Συνθήκη της Βουδαπέστης για το Κυβερνοέγκλημα. Παρόλο που η εν λόγω συνθήκη έχει υπογραφεί από 50 χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, και είναι σε ισχύ από το 2004, εντούτοις δεν έχει επικυρωθεί ακόμα από τη χώρα μας. Η συνθήκη αυτή περιέχει εκτενείς αναφορές σε όλες τις μορφές του κυβερνοεγκλήματος, ενώ αποτελεί μια αρκετά καλή βάση για να αναπτυχθεί η συνεργασία μεταξύ των αρχών σε κρατικό επίπεδο πάνω σε τέτοια ζητήματα.

 

 

Τι είναι το αυτόφωρο έγκλημα.

By

Οι όροι «αυτόφωρο» και «επ’ αυτοφώρω» είναι σίγουρα από τους πλέον αναγνωρίσιμους νομικούς όρους για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, κυρίως λόγω της συχνότατης αναφοράς του στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Σύμφωνα με το άρθρο 242 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αυτόφωρο είναι το έγκλημα το οποίο γίνεται αντιληπτό την ώρα που τελείται ή το έγκλημα που τελέστηκε μόλις πρόσφατα.

Η πρώτη περίπτωση αφορά το κοινώς λεγόμενο «πιάστηκε στα πράσα» και είναι σαφές ότι όλα τα εγκλήματα, διαρκή ή στιγμιαία, περνάνε από αυτό το στάδιο.

Στη δεύτερη και πιο περίπλοκη νομικά και πραγματικά περίπτωση, το «μόλις πρόσφατα» ερμηνεύεται στην εκάστοτε περίπτωση από τον ανακριτικό υπάλληλο (αστυνομικό). Ο νόμος αναφέρει ενδεικτικά ότι στα πλαίσια του αυτοφώρου εντάσσεται η καταδίωξη του φερόμενου ως δράστη από τις αρχές ή το θύμα και η δημόσια κραυγή (π.χ. κλέφτης, πιάστε τον!).

Λόγω της σοβαρότητας και του εξαιρετικού χαρακτήρα της αυτόφωρης διαδικασίας, υπάρχει ανώτατο όριο στη χρονική διάρκεια του αυτοφώρου. Η επικρατέστερη νομική άποψη είναι πως το αυτόφωρο διαρκεί έως τα μεσάνυχτα της επόμενης μέρας του εγκλήματος, δηλαδή το πολύ 47 ώρες και 59 λεπτά. Αν δηλαδή κάποιος τελέσει έγκλημα στις 23:45 της Τετάρτης, το αυτόφωρο λήγει στις 00:00 της Πέμπτης (24 ώρες και 15 λεπτά). Αν πάλι κάποιος τελέσει έγκλημα στη 1:00 το βράδυ της Δευτέρας, το αυτόφωρο θα διαρκέσει έως τις 00:00 της Τετάρτης, δηλαδή 47 ώρες.

Η αυτόφωρη διαδικασία σημαίνει στην πράξη ότι οι ανακριτικοί υπάλληλοι μπορούν να διενεργήσουν τη λεγόμενη αστυνομική προανάκριση χωρίς προηγούμενη εισαγγελική παραγγελία. Σκοπός είναι να αξιοποιηθούν τα στοιχεία του εγκλήματος όσο είναι ακόμα πρόσφατα, προκειμένου να συμβάλουν στην ταχύτερη και αποτελεσματικότερη απονομή της δικαιοσύνης.

Στις περιπτώσεις που η αυτόφωρη διαδικασία αφορά σε πλημμελήματα ή πταίσματα, όπως π.χ. σωματική βλάβη, διακίνηση ναρκωτικών, οπλοφορία, κ.α., τότε οι ανακριτικοί υπάλληλοι ενημερώνουν τον Εισαγγελέα για την έκθεση της προανάκρισης και η υπόθεση εισάγεται απευθείας και χωρίς προδικασία σε Αυτόφωρο Μονομελές ή Τριμελές Πλημμελειοδικείο.

Όταν ο φερόμενος ως δράστης προσαχθεί ενώπιον του αυτόφωρου δικαστηρίου έχει δικαίωμα να ζητήσει τριήμερη αναβολή για να προετοιμάσει την υπεράσπισή του, ενώ αν η διεύθυνση κατοικίας του είναι βεβαιωμένη, δεν κρατείται για το τριήμερο της αναβολής.

 

Ποιες είναι οι ώρες κοινής ησυχίας

By

Με την Αστυνομική Διάταξη 3/8.1.1996 καθορίζονται οι ώρες μεσημβρινής και νυκτερινής ησυχίας καθώς και οι σχετικές απαγορεύσεις που αφορούν σε αυτές.

Συγκεκριμένα, οι ώρες της μεσημβρινής και νυκτερινής ησυχίας καθορίζονται ως εξής:

α. Κατά τη θερινή περίοδο από 15.00 έως 17.30 και από 23.00 έως 07.00.

β. Κατά τη χειμερινή περίοδο από 15.30 έως 17.30 και από 22.00 έως 07.30.

Ως θερινή περίοδος λογίζεται το χρονικό διάστημα από την 1 Απριλίου έως την 30 Σεπτεμβρίου και ως χειμερινή το χρονικό διάστημα από την 1 Οκτωβρίου έως την 31 Μαρτίου.

Κατά τις ώρες της μεσημβρινής και νυκτερινής ησυχίας απαγορεύονται:

α. Οι εργασίες ή άλλες δραστηριότητες που δημιουργούν θόρυβο. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, που δεν επιδέχονται αναβολή,με ειδική αιτιολογημένη άδεια του διοικητή του οικείου Αστυνομικού Τμήματος μπορεί να επιτραπεί η εκτέλεση εργασίας, ιδίως κοινής ωφέλειας, που προκαλεί θόρυβο.

β. Η λειτουργία κάθε μουσικού οργάνου ή συσκευής ραδιοφώνου, μαγνητοφώνου ή τηλεόρασης σε υψηλή ένταση, οι φωνασκίες, οι θωρυβώδεις χοροί και κάθε άλλη θορυβώδης εκδήλωση σε κατοικίες ή άλλους ιδιωτικούς χώρους.

γ. Τα τραγούδια, οι φωνασκίες, η χρήση μουσικών οργάνων, η λειτουργία ραδιοφώνων, μαγνητοφώνων και τηλεοράσεων στους δρόμους, πλατείες και δημόσιους γενικά χώρους κατοικημένων περιοχών, καθώς και μέσα στα οχήματα μεταφοράς του κοινού.

δ. Τα θορυβώδη παίγνια σε καφενεία, σφαιριστήρια ή άλλα δημόσια κέντρα, καθώς και οι φωνασκίες και συζητήσεις σε υψηλό τόνο των θαμώνων των κέντρων αυτών.

ε. Οι θορυβώδεις συζητήσεις και διαπληκτισμοί σε σταθμούς αυτοκινήτων (λεωφορείων, ΤΑΞΙ, κ.λ.π.), η φόρτωση ή εκφόρτωση εμπορευμάτων σε ή από φορτηγά αυτοκίνητα, που δημιουργεί θόρυβο, καθώς και η θορυβώδης λειτουργία της μηχανής τροχοφόρου, το οποίο είναι σε στάση.

στ. Η χρήση σειρήνων ή άλλων ηχητικών οργάνων ή συστημάτων ασφαλείας, χωρίς να συντρέχει λόγος έκτακτης ανάγκης, καθώς και η δοκιμαστική λειτουργία αυτών.

Οι παραβάτες των διατάξεων της εν λόγω Αστυνομικής Διάταξης, διώκονται σε βαθμό πταίσματος.

Οι ενδιαφερόμενοι πολίτες μπορούν να απευθύνονται στην Αστυνομία για τη βεβαίωση της παράβασης, καθώς και να υποβάλλουν έγκληση σε βάρος των παραβατών.

Scroll Up