Νόμος για Ναρκωτικά. Κατοχή, εμπορία, χρήση: Ποινές και ελαφρυντικά  

Γράφει ο Μιχαήλ Ζηδιανάκης, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω – Ποινικολόγος, ΜΔΕ Ποινικό Δίκαιο των Εξαρτήσεων

 Μία από τις συνηθέστερες ερωτήσεις που δεχόμαστε ως Ποινικολόγοι Δικηγόροι εξειδικευμένοι στις υποθέσεις Ναρκωτικών είναι: «Με έπιασαν με ναρκωτικά τι κάνω;», «πόσα χρόνια μπαίνεις φυλακή για ναρκωτικά», «Ποιος ο νόμος για τα ναρκωτικά» και πλείστες άλλες ερωτήσεις. Αυτό που προέχει σε οποιαδήποτε υπόθεση ναρκωτικών είναι η σωστή καθοδήγηση ήδη από την ανακριτική διαδικασία προκειμένου ο κατηγορούμενος για ναρκωτικά να μη στερηθεί των δικαιωμάτων του αλλά και των ελαφρυντικών που του παρέχει ο νόμος για ναρκωτικά, ιδίως σε περιπτώσεις που διαπιστώνεται εξάρτηση. Πολλές φορές οι κατηγορούμενοι, ιδίως μακροχρόνιοι και εξαρτημένοι χρήστες μη γνωρίζοντας τα δικαιώματα τους και το νόμο για τα ναρκωτικά δεν αναφέρουν την αλήθεια ως προς την εξάρτηση τους πιστεύοντας έτσι ότι θα έχουν μικρότερη ποινή. Συμβαίνει όμως ακριβώς το αντίθετο καθώς οι αποδεδειγμένα εξαρτημένοι λαμβάνουν ελαφρυντικά και μικρότερες ποινές για ναρκωτικά, εξαιτίας της εξάρτησης τους. Παρακάτω θα απαντήσουμε σε συχνές ερωτήσεις σχετικά με το νόμο για τα ναρκωτικά, τις ποινές για κατοχή, εμπορία και χρήση αλλά και τα ελαφρυντικά που παρέχει ο νόμος 4139/2013.

Κατοχή ναρκωτικών για ιδία χρήση και ποινή. Κάνναβη, Κοκαΐνη, Ηρωίνη. Τι ισχύει;

Η κατοχή ναρκωτικών για ιδία χρήση είναι ίσως το συνηθέστερο αδίκημα που απασχολεί τα ελληνικά Ποινικά Δικαστήρια και συνακόλουθα και εμάς ως Ποινικολόγους Δικηγόρους Ναρκωτικών και τους εντολείς μας. Ο νόμος για τα ναρκωτικά διακρίνει δύο  περιπτώσεις όπου ο κατηγορούμενος για κατοχή ναρκωτικών μπορεί να κριθεί ατιμώρητος, ήτοι αυτή της εντελώς συμπωματικής χρήσης και αυτή της τέλεσης του αδικήματος καλλιέργειας κάνναβης ή χρήσης ναρκωτικών ουσιών (κάνναβη, κοκαΐνη, ηρωίνη) από κατηγορούμενο ο οποίος είναι τοξικοεξαρτημένος.

Ειδικότερα το άρθρο 29 του ν.4139/2013 του νόμου για ναρκωτικά παρ 1 ορίζει:

«Όποιος, για δική του αποκλειστικά χρήση, με οποιονδήποτε τρόπο προμηθεύεται ή κατέχει ναρκωτικά, σε ποσότητες που δικαιολογούνται μόνο για την ατομική του χρήση ή κάνει χρήση αυτών ή καλλιεργεί φυτά κάνναβης σε αριθμό ή έκταση που δικαιολογούνται μόνο για την ατομική του χρήση, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι πέντε (5) μηνών. Η διαπίστωση του σκοπού εξυπηρέτησης της δικής του αποκλειστικά χρήσης γίνεται με συνεκτίμηση του είδους, της καθαρότητας και της ποσότητας του συγκεκριμένου ναρκωτικού, σε συνδυασμό με τη συχνότητα χρήσης, το χρόνο χρήσης, την ημερήσια δόση και τις ιδιαίτερες ανάγκες χρήσης του συγκεκριμένου χρήστη»

Περαιτέρω όταν κάνουμε λόγο για προσωπική χρήση ναρκωτικών όλως συμπωματική ισχύει η παράγραφος 2 του νόμου για τα ναρκωτικά:

«Ο δράστης της πράξης της προηγούμενης παραγράφου μπορεί να κριθεί ατιμώρητος, εάν το δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις τέλεσης της πράξης και την προσωπικότητα του δράστη, κρίνει ότι η αξιόποινη πράξη ήταν εντελώς περιστασιακή και δεν είναι πιθανόν να επαναληφθεί»

Συνεπώς η ποινή για κατοχή ναρκωτικών για ιδία χρήση ποικίλει ανάλογα την περίπτωση, έτσι ο κατηγορούμενος μπορεί να κριθεί ατιμώρητος ή να καταδικαστεί με φυλάκιση πέντε μηνών.

Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται όταν ο κατηγορούμενος έχει παραπεμφθεί στο Εφετείο Κακουργημάτων, χωρίς να του έχει αναγνωριστεί δηλαδή ότι πρόκειται για προσωπική χρήση ναρκωτικών καθώς εκεί η ποινή μπορεί να είναι ακόμα και κάθειρξη. Συνεπώς η απάντηση στην ερώτηση «Πόσα χρόνια μπαίνεις φυλακή για ναρκωτικά» είναι σχετική και εξαρτάται από τις συνθήκες τέλεσης αλλά και από την υπερασπιστική γραμμή που θα ακολουθηθεί.

Κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών. Ποινές:

Παρακάτω θα εξετάσουμε τις ποινές που προβλέπει ο νόμος για τα ναρκωτικά για κατοχή και διακίνηση – εμπορία ναρκωτικών. Τονίζεται ότι η μεταχείριση είναι διαφορετική σε περίπτωση που έχουμε εξαρτημένο κατηγορούμενο. Έτσι ανά περίπτωση ένα αδίκημα βάσει της νομοθεσίας για τα ναρκωτικά μπορεί να είναι είτε πλημμέλημα είτε κακούργημα.

Ειδικότερα οι ποινές για κατοχή ή διακίνηση – εμπόριο ναρκωτικών από εξαρτημένους χρήστες ορίζονται στο άρθρο 30 του νόμου για τα ναρκωτικά:

« 1. Όσοι απέκτησαν την έξη της χρήσης ναρκωτικών και δεν μπορούν να την αποβάλουν με τις δικές τους δυνάμεις, υποβάλλονται σε ειδική μεταχείριση κατά τους όρους του άρθρου αυτού και των άρθρων 31-35».

«4. Δράστης, στο πρόσωπο του οποίου κατά το χρόνο της πράξης συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1, αν είναι υπαίτιος τέλεσης:  

α. Των πράξεων του άρθρου 29 παράγραφοι 1 και 2 παραμένει ατιμώρητος.

β. Των πράξεων του άρθρου 20 τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους.

γ. Των πράξεων του άρθρου 21 παράγραφοι 1 εδάφιο β΄ και 2 τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός (1) έτους.

δ. Των πράξεων του άρθρου 22 τιμωρείται με πρόσκαιρη κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών».

Σε περίπτωση που  ο κατηγορούμενος δεν είναι εξαρτημένος οι ποινές είναι βαρύτερες:

Ειδικότερα οι ποινές για διακίνηση – εμπορία ναρκωτικών ορίζονται στο άρθρο 20 του νόμου για τα ναρκωτικά.

1. 1. Όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στα άρθρα 21, 22 και 23, διακινεί παράνομα ναρκωτικά, τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον οκτώ (8) ετών και με χρηματική ποινή μέχρι τριακόσιες χιλιάδες (300.000) ευρώ.
2. 2. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 2Α και 29, ως έγκλημα διακίνησης ναρκωτικών νοείται κάθε πράξη με την οποία συντελείται η κυκλοφορία ναρκωτικών ουσιών ή πρόδρομων ουσιών που αναφέρονται στους πίνακες της παραγράφου 2 του άρθρου 1 και ιδίως η εισαγωγή, η εξαγωγή, η διαμετακόμιση, η πώληση, η αγορά, η προσφορά, η διανομή, η διάθεση, η αποστολή, η παράδοση, η αποθήκευση, η παρακατάθεση, η παρασκευή, η κατοχή, η μεταφορά, η νόθευση, η πώληση νοθευμένων ειδών μονοπωλίου ναρκωτικών ουσιών, η καλλιέργεια ή η συγκομιδή οποιουδήποτε φυτού του γένους της κάνναβης, του φυτού της μήκωνος της υπνοφόρου, οποιουδήποτε είδους φυτού του γένους ερυθροξύλου, καθώς και οποιουδήποτε άλλου φυτού από το οποίο παράγονται ναρκωτικές ουσίες, η παραγωγή και η εκχύλιση ναρκωτικών ουσιών, η χορήγηση ουσιών για υποκατάσταση της εξάρτησης κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων, η διεύθυνση καταστήματος το οποίο γίνεται εν γνώσει του δράστη συστηματική διακίνηση ναρκωτικών, η χρηματοδότηση, η οργάνωση ή η διεύθυνση δραστηριοτήτων διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, η νόθευση ή η κατάρτιση ή η χρησιμοποίηση πλαστής ιατρικής συνταγής για την χορήγηση ναρκωτικών με σκοπό τη διακίνησή τους, καθώς και η μεσολάβηση σε κάποια από τις πράξεις αυτές
3. 3. Αν περισσότερες πράξεις διακίνησης αφορούν την ίδια ποσότητα ναρκωτικών συντρέχει μόνο ένα έγκλημα διακίνησης. Κατά την επιμέτρηση της ποινής λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των επί μέρους πράξεων διακίνησης, το είδος, η συνολική ποσότητα και η καθαρότητα του ναρκωτικού, καθώς και η βαρύτητα των σχετικών επιπτώσεων στην υγεία.

Περιπτώσεις διακίνησης ναρκωτικών οπού ο νόμος διακρίνει αυστηρότερες ποινές απαριθμούνται στο άρθρο 22 του νόμου για τα ναρκωτικά (κακουργήματα):

1. Με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και με χρηματική ποινή από πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ μέχρι πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ τιμωρείται όποιος τελεί κάποια από τις πράξεις των άρθρων 20 και 21 παράγραφος 1α:

α) αν είναι υπάλληλος [άρθρο 13 στοιχείο α΄ του Ποινικού Κώδικα (Π.Κ.)], ο οποίος λόγω της υπηρεσίας του ασχολείται με τα ναρκωτικά και ιδίως με τη φύλαξή τους ή τη δίωξη των παραβατών του νόμου αυτού ή ανήκει στο προσωπικό των καταστημάτων ή ιδρυμάτων της παραγράφου 2 εδάφιο α΄,

β) για να διευκολύνει ή αποκρύψει τη διάπραξη άλλων κακουργημάτων.

2. Με την ποινή της παραγράφου 1 τιμωρείται όποιος παράνομα:

α) διακινεί ναρκωτικά σε στρατόπεδα ή άλλους χώρους των ενόπλων δυνάμεων, αστυνομικά κρατητήρια, σωφρονιστικά καταστήματα, καταστήματα ανηλίκων κάθε κατηγορίας, σχολικές μονάδες οποιασδήποτε βαθμίδας, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή άλλες μονάδες κατάρτισης, επιμόρφωσης ή μετεκπαίδευσης, σε χώρους άθλησης, κατασκηνώσεων, φροντιστηρίων, σε χώρους παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, σε χώρους συγκέντρωσης μαθητών ή σπουδαστών για εκπαιδευτικούς ή αθλητικούς σκοπούς,

β) ενεργεί κάποια από τις πράξεις των άρθρων 20 και 21 παράγραφος 1α στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης, όπως αυτή ορίζεται στα άρθρα 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα,

γ) είναι υπότροπος: υπότροπος θεωρείται όποιος, χωρίς να έχει κριθεί ως εξαρτημένος, έχει ήδη καταδικαστεί αμετάκλητα για κακούργημα διακίνησης ναρκωτικών μέσα στην προηγούμενη δεκαετία,

δ) αναμειγνύει με οποιονδήποτε τρόπο ναρκωτικά σε τρόφιμα, ποτά ή άλλα είδη προορισμένα να εισαχθούν στον ανθρώπινο οργανισμό με σκοπό τη διάθεσή τους σε τρίτους,

ε) εκδίδει ως ιατρός συνταγή για τη χορήγηση ναρκωτικών εν γνώσει του ότι δεν υπάρχει πραγματική και συγκεκριμένη ιατρική ένδειξη ή χορηγεί φάρμακα, τα οποία περιέχουν με οποιαδήποτε μορφή ναρκωτικά, γνωρίζοντας ότι αυτά θα χρησιμοποιηθούν για παρασκευή ή διακίνηση ναρκωτικών,

στ) χορηγεί ως φαρμακοποιός ή έμπορος φαρμάκων γενικά, ως διευθυντής, υπάλληλος ή άλλος εργαζόμενος σε φαρμακείο ναρκωτικά, γνωρίζοντας είτε ότι δεν υπάρχει η κατά τους όρους του νόμου ιατρική συνταγή είτε ότι η συνταγή δεν είναι προσήκουσα.

3. Η χορήγηση ουσιών για υποκατάσταση της εξάρτησης επιτρέπεται μόνον από: α) Δημόσιες, ειδικές προς τούτο μονάδες, στις οποίες χορηγείται η σχετική άδεια, με απόφαση του Υπουργού Υγείας, ύστερα από γνώμη του Ο.ΚΑ.ΝΑ.. β) Τον Ο.ΚΑ.ΝΑ., ύστερα από σχετική άδεια που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Υγείας. Στις ανωτέρω αποφάσεις καθορίζονται ειδικώς οι ουσίες, των οποίων επιτρέπεται η χορήγηση και οι όροι κάτω από τους οποίους θα χορηγούνται. γ) Από μονάδες του Ο.ΚΑ.ΝΑ. σε χώρους νοσοκομείων του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ), στρατιωτικών νοσοκομείων, σε χώρους και υποδομές των Ενόπλων Δυνάμεων και καταστημάτων κράτησης, με τους όρους και προϋποθέσεις που ορίζουν οι προηγούμενες υπουργικές αποφάσεις. Με άλλη απόφαση του Υπουργού Υγείας και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών, ύστερα από γνώμη του Ο.ΚΑ.ΝΑ., καθορίζονται οι όροι, οι προϋποθέσεις και κάθε αναγκαίο θέμα σχετικά:

α) με τον καθορισμό των νοσοκομείων του ΕΣΥ, των στρατιωτικών νοσοκομείων και των χώρων και υποδομών των Ενόπλων Δυνάμεων και των καταστημάτων κράτησης, όπου θα εγκατασταθούν και θα λειτουργήσουν μονάδες του Ο.ΚΑ.ΝΑ. και τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουν τα νοσοκομεία έναντι του Ο.ΚΑ.ΝΑ.,

β) με τον τρόπο παραχώρησης της χρήσης κτιρίων ή και αδόμητων χώρων των παραπάνω νοσοκομείων και των νοσοκομείων των Ενόπλων Δυνάμεων προς τον Ο.ΚΑ.ΝΑ.,

γ) με τους όρους και τις προϋποθέσεις τοποθέτησης και εγκατάστασης προκατασκευασμένων δομών του Ο.ΚΑ.ΝΑ., όπου αυτό είναι αναγκαίο, δίχως να απαιτείται η έκδοση οικοδομικής άδειας,

δ) με τις κάθε είδους συμβατικές υποχρεώσεις του Ο.ΚΑ.ΝΑ. από τη χρήση των παραπάνω ακινήτων,

ε) με την τοποθέτηση στις παραπάνω μονάδες ιατρών από τον κατάλογο των επικουρικών ιατρών που τηρείται στο Υπουργείο Υγείας, μετά από αίτημα του Ο.ΚΑ.ΝΑ., με σκοπό την κάλυψη των αναγκών και εφόσον δεν επαρκεί το ιατρικό προσωπικό του Ο.ΚΑ.ΝΑ..

4. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών μπορεί να καθορίζονται οι γενικοί όροι, οι προϋποθέσεις και άλλα σχετικά θέματα για την εκτέλεση και εφαρμογή προγραμμάτων υποκατάστασης από δημόσιους φορείς.
5. Όποιος χορηγεί ουσίες για υποκατάσταση της εξάρτησης, κατά παράβαση της παραγράφου 3 και των σχετικών υπουργικών αποφάσεων, τιμωρείται με την ποινή της παραγράφου 1.
6. Η χορήγηση ανταγωνιστικών ουσιών που αδρανοποιούν τη λειτουργία των υποδοχέων των οπιούχων επιτρέπεται για τις ενδείξεις που αναφέρονται στην άδεια κυκλοφορίας τους. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, ύστερα από γνώμη του Ο.ΚΑ.ΝΑ., καθορίζονται ειδικώς οι ουσίες, οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι φορείς, οι επαγγελματίες και τα λοιπά φυσικά ή νομικά πρόσωπα χορήγησης, συνταγογράφησης και διάθεσης των ουσιών αυτών, καθώς και κάθε άλλο σχετικό με την εφαρμογή της παρούσας θέμα.
7. Οι εγκεκριμένοι φορείς του άρθρου 51, καθώς και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού μπορεί να λειτουργούν Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης (ΧΕΧ). Στους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης παρέχονται υπηρεσίες για την ασφαλέστερη χρήση ναρκωτικών ουσιών και τη μείωση της βλάβης και των αρνητικών συνεπειών που συνδέονται με τη χρήση ναρκωτικών. Σκοπός λειτουργίας των ΧΕΧ είναι η προαγωγή της υγείας των ενεργών χρηστών, η προστασία της δημόσιας υγείας, η μείωση του επιπολασμού των μολυσματικών ασθενειών στον πληθυσμό των τοξικοεξαρτημένων, η πρόληψη και η έγκαιρη παρέμβαση για την αντιμετώπιση της υπερδοσολογίας, η μείωση της δημόσιας όχλησης, η κινητοποίηση των χρηστών και η προετοιμασία τους για ένταξη σε προγράμματα θεραπείας. Οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης δύναται να λειτουργούν και υπό τη μορφή κινητών μονάδων. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας καθορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των ΧΕΧ, τα θέματα στελέχωσης και στέγασης, η δημιουργία, η τήρηση και η λειτουργία του Μητρώου Καταγραφής Ληπτών Υπηρεσιών τους, το είδος, ο τύπος και οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας των κινητών μονάδων και κάθε άλλο σχετικό θέμα. Οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης λειτουργούν, ύστερα από άδεια που χορηγείται με απόφαση του Υπουργού Υγείας. Η κατοχή και η χρήση ναρκωτικών ουσιών από τα άτομα που λαμβάνουν τις υπηρεσίες των ΧΕΧ και εντός των παραπάνω Εποπτευόμενων Χώρων Χρήσης δεν αποτελεί άδικη πράξη.

Πόσα γραμμάρια θεωρούνται προσωπική χρήση;

Μια συχνή ερώτηση είναι αν παραδείγματος χάρη το ένα γραμμάριο θεωρείται προσωπική χρήση ή 50 γραμμάρια κάνναβης ή και περισσότερο μπορούν να θεωρηθούν ως ναρκωτικά για προσωπική χρήση.

Ειδικότερα το άρθρο 29 του νόμου για τα ναρκωτικά ορίζει τα εξής:

«Η διαπίστωση του σκοπού εξυπηρέτησης της δικής του αποκλειστικά χρήσης γίνεται με συνεκτίμηση του είδους, της καθαρότητας και της ποσότητας του συγκεκριμένου ναρκωτικού, σε συνδυασμό με τη συχνότητα χρήσης, το χρόνο χρήσης, την ημερήσια δόση και τις ιδιαίτερες ανάγκες χρήσης του συγκεκριμένου χρήστη»

Συνεπώς γίνεται κατανοητό ότι η απάντηση είναι σχετική για την ποσότητα ναρκωτικών (κάνναβη, κοκαΐνη, ηρωίνη, χάπια κτλ.) που μπορεί να θεωρηθεί ότι προορίζεται για προσωπική χρήση και εξαρτάται από τους ανωτέρω παράγοντες. Επισημαίνεται δε ότι από τα ελληνικά ποινικά δικαστήρια υπήρξαν αποφάσεις που δέχτηκαν ότι ακόμα και μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών λόγω ειδικών περιστάσεων προορίζονταν για προσωπική χρήσης και όχι για διακίνηση – εμπορία. Εξάλλου είναι γνωστό ότι πολλοί χρήστες, ιδίως κάνναβης πολλές φορές επιλέγουν να προμηθεύτε μεγάλες ποσότητες ακόμα και για να καλύψουν την προσωπική χρήση για όλο τον χρόνο και για να αποφύγουν την έκθεση τους στις γνωστές πιάτσες ναρκωτικών.

Διαβάστε επίσης: 

Η αθώωση του κατηγορούμενου για κατοχή μικροποσότητας ναρκωτικών

Μικροποσότητα κάνναβης ή άλλης ναρκωτικής ουσίας και ποινικό μητρώο.

Ένα πολύ σημαντικό γεγονός όσων κατηγορούνται για αδικήματα σχετικά με τα ναρκωτικά είναι η τύχη του ποινικού τους μητρώο και ο ενδεχόμενος στιγματισμός τους ο οποίος μπορεί να έχει κοινωνικά, οικονομικά αλλά και εργασιακά δυσμενή αποτελέσματα. Ο νόμος των ναρκωτικών έχει προβλέψει την μη εγγραφή στο ποινικό μητρώο αποφάσεων που αφορούν χρήση ναρκωτικών ή καλλιέργεια κάνναβης για αποκλειστική προσωπική χρήση. Συγκεκριμένα το άρθρο 29 του νόμου στην παράγραφο 3 προβλέπει ότι:

«3. Καταδικαστικές αποφάσεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου δεν καταχωρίζονται στα αντίγραφα των δελτίων ποινικού μητρώου»

Ως επακόλουθο εφόσον ο κατηγορούμενος καταδικαστεί για αποκλειστική προσωπική χρήση ναρκωτικών ουσιών δεν κινδυνεύει με εγγραφή της καταδίκης στο ποινικό του μητρώο

Ελαφρυντικά για ναρκωτικά. Πότε επιβάλλεται μικρότερη ή εναλλακτική ποινή;

Μεταχείριση εξαρτημένων χρηστών από ναρκωτικές ουσίες. Ελαφρυντικά από το νόμο για ναρκωτικά:

«1. Όσοι απέκτησαν την έξη της χρήσης ναρκωτικών και δεν μπορούν να την αποβάλουν με τις δικές τους δυνάμεις, υποβάλλονται σε ειδική μεταχείριση κατά τους όρους του άρθρου αυτού και των άρθρων 31-35.

2. Η συνδρομή ή μη των προϋποθέσεων της προηγούμενης παραγράφου διαπιστώνεται κατά την άσκηση της ποινικής δίωξης και σε κάθε φάση της ποινικής διαδικασίας, σύμφωνα με την αρχή της ηθικής αποδείξεως, όπως ορίζεται από το άρθρο 177 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
3. Για τη διάγνωση της εξάρτησης ενός προσώπου από ναρκωτικά συνεκτιμώνται ιδίως ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα στοιχεία: πιστοποιήσεις αναγνωρισμένων υπηρεσιών απεξάρτησης, χορήγησης υποκαταστάτων ή ανταγωνιστικών στα οπιοειδή ουσιών, περίθαλψης για παθήσεις συνδεόμενες με τη χρήση ουσιών, ψυχολογικά και κοινωνικά δεδομένα που αφορούν τον κατηγορούμενο, ευρήματα εργαστηριακών εξετάσεων που αποκαλύπτουν χρήση ναρκωτικών για μακρόχρονες περιόδους. Σε κάθε φάση της ποινικής διαδικασίας δύναται να διαταχθεί πραγματογνωμοσύνη είτε αυτεπάγγελτα είτε μετά από αίτημα του κατηγορουμένου, προκειμένου να καθοριστεί αν πράγματι υπάρχει εξάρτηση, όπως επίσης και το είδος και η βαρύτητα αυτής. Η αποδοχή ή η απόρριψη του αιτήματος για πραγματογνωμοσύνη πρέπει να αιτιολογείται ειδικά. Η πραγματογνωμοσύνη συνεκτιμάται με τα παραπάνω διαγνωστικά κριτήρια. Πίνακας με τις υπηρεσίες που πληρούν τις προϋποθέσεις για τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης διαβιβάζεται ανά έτος στον αρμόδιο εισαγγελέα με ευθύνη των Υπουργείων που τις εποπτεύουν. Οι εργαστηριακές εξετάσεις διενεργούνται από αρμόδια δημόσια εργαστήρια της χώρας, όπως τα πανεπιστημιακά εργαστήρια και τα εργαστήρια των Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών και τα εργαστήρια της Ελληνικής Αστυνομίας».

Σημαντικές Δικαστικές μας επιτυχίες σε υποθέσεις Ναρκωτικών:

Αθώωση για κατοχή και χρήση ναρκωτικών ουσιών

Παύση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της διακίνησης και καλλιέργεια κάνναβης

Για περισσότερες πληροφορίες ή εκτίμηση του κόστους και εκπροσώπηση από τους Ποινικολόγους εξειδικευμένους σε υποθέσεις Ναρκωτικών της δικηγορικής μας εταιρίας μπορείτε να απευθύνεστε παρακάτω:

Καλέστε μας:

[us_btn label=”ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ” link=”url:tel%3A%2F%2F2310500442″][us_btn label=”ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΕΡΑΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ” link=”url:tel%3A%2F%2F2392181200″][us_btn label=”ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΘΗΝΑ” link=”url:tel%3A%2F%2F2109585365″]